Integracja Sensoryczna
Termin integracja sensoryczna określa procesy percepcji zmysłowej wrażeń docierających do naszego ciała i zintegrowanych w ośrodkowym układzie nerwowym tak, by mogły być użyte do powstania odpowiednich reakcji. Odpowiednie rozumienie terminu integracja sensoryczna jest równoznaczne ze zrozumieniem funkcji mózgu i całego układu nerwowego. Dr Ayres definiuje integrację sensoryczną jako proces, w którym następuje organizacja dostarczanych do naszego organizmu wrażeń, tak by mogły być wykorzystane w celowym, zakończonym sukcesem działaniu.
Dziecko musi wykorzystywać swoje doświadczenia zmysłowe tak, by mogło właściwie odpowiadać na wymagania płynące z otoczenia. Nazywamy to reakcją adaptacyjną - celowym, ukierunkowanym na określony cel działaniem lub reakcją na bodziec zmysłowy. Zanim dziecko zacznie przejawiać reakcje adaptacyjne, jego układ nerwowy musi nauczyć się „rozumieć i organizować" wrażenia zarówno na poziomie odruchowym, podświadomym, jak i wyższym, korowym czyli świadomym. Możemy reagować adekwatnie do sytuacji jedynie wtedy, gdy mózg wie i rozumie, co się wydarzyło.
SI jest metodą głównie przeznaczoną dla dzieci w wieku przedszkolnym i wczesnoszkolnym, nadpobudliwych, nadruchliwych, doświadczających trudności w szkole, ale również z upośledzeniem umysłowym, autyzmem, Zespołem Downa, z mózgowym porażeniem dziecięcym czy z zaburzeniem komunikacji językowej.
Jest metodą, jedną z najnowocześniejszych, stosowanych w terapii dzieci młodszych, u których obserwuje się trudności w zakresie:
- rozwoju ruchowego
- czynności samoobsługowych
- problemów emocjonalnych
- opóźnionego rozwoju mowy
- opanowywania technik szkolnych w początkowej fazie nauczania (problemy
- dysleksji i dysgrafii)
- nadpobudliwości psychoruchowej.